Zastosowanie
HIPERBARYCZNA TERAPIA TLENOWA- naturalna metoda odzyskiwania zdrowia
(do 96% – po zastosowaniu koncentratora tlenu) w warunkach podwyższonego ciśnienia wytworzonego w komorze hiperbarycznej.
Wchłanianie tlenu w ciśnieniu wyższym niż atmosferyczne jest wielokrotnie większe, ponieważ rozpuszcza się on w osoczu krwi, limfie, w płynie mózgowo-rdzeniowym i rdzeniu kręgowym, co z kolei zapewnia możliwość dostarczenia tego życiodajnego pierwiastka do tych komórek, które są zagrożone w swoich czynnościach życiowych poprzez przewlekłe niedobory.
naturalna metoda odzyskiwania zdrowia
Choroby związane z niskim poziomem tlenu
Reakcje metaboliczne występujące przy niedostatecznej ilości tlenu prowadzą do zakwaszenia (kwasicy). Tak więc niedotlenienie lub słabe natleniene tkanek jest związane z wysokim poziomem śmiertelności oraz może prowadzić do zaburzeń świadomości, arytmii serca, a następnie, w ciągu kilku minut, do zatrzymania akcji serca. Zaleca się podawanie dodatkowego tlenu, gdy natlenienie tkanek jest niewystarczające, co zdarza się przy przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP).
Kwasica prowadzi do:
- przyśpieszenia szkód, powodowanych przez wolne rodniki,
- bólów mięśni i powstawania kwasu mlekowego,
- chorób pęcherza,
- uszkodzeń układu sercowo-naczyniowego,
- pęknięć w kącikach ust,
- skłonności depresyjnych,
- cukrzycy,
- zwiększenia podatności na stres,
- nadmiaru kwasów żołądkowych: zapalenia żołądka,
- włosy stają się matowe, rozdwajają się i wypadają,
- problemów hormonalnych,
- zaburzeń odporności,
- podrażnień dziąseł,
- zapalenia rogówek i powiek,
- kamieni nerkowych,
- skurczów i drżenia nóg,
- rozchwiania i bolesności zębów,
- utraty motywacji, radości i entuzjazmu,
- niskiego poziomu energii i przewlekłego zmęczenia,
- niższej temperatury ciała,
- wrzodów żołądka i jamy ustnej,
- paznokcie są cienkie i rozdwajające,
- osteoporozy i bólów stawów,
- przedwczesnego starzenia,
- nadwrażliwości skóry, która łatwo ulega podrażnieniom,
- zwiększenia skłonności do infekcji,
- przyrostu masy ciała i otyłości.
Wyjątkowo niski poziom tlenu w ciągu kilku minut może doprowadzić do niewydolności narządu. Jeśli niski poziom tlenu utrzymuje się, powoduje zastoinową niewydolność serca oraz każdą inną chorobę, jaka teraz przyjdzie Ci do głowy. Powód powinien być oczywisty. NASZE ŻYCIE jest całkowicie zależne od TLENU.
Choroby związane z niskim poziomem tlenu
KORZYŚCI z WYŻSZEGO POZIOMU TLENU
Nasycony tlenem organizm intensywnie regeneruje komórki i odnosi korzyści, jakie nie mogą być osiągnięte poprzez żaden inny rodzaj terapii. Sesja w komorze hiperberycznej biostymuluje organizm, likwiduje zakażenia, zmniejsza stany zapalne oraz odżywia niedotlenione komórki, a w rezultacie wzmacnia układ immunologiczny i pomaga wrócić do zdrowia. Tlen odżywia nasz organizm, przyśpiesza procesy metaboliczne oraz generuje wzrost nowych komórek macierzystych. Terapia hiperbaryczna poprawia przepływ krwi w mózgu, dzięki czemu pacjenci wykazują większe zdolności zapamiętywania i koncentracji. Ponadto tlenoterapia oczyszcza z toksyn i metali ciężkich, unieszkodliwia szkodliwe bakterie, wirusy, grzyby, które przyczyniają się do powstawania komórek rakowych, więc również jest uważana za skuteczną profilaktykę nowotworową. Przynosi także korzyści w leczeniu stresu, przewlekłego zmęczenia, napięcia psychicznego, spadku nastroju, poprawia krążenie krwi oraz niweluje silne bóle migrenowe. Ponadto:
- zwiększa produkcję hormonów do zrównoważonego, optymalnego poziomu,
- utlenia kwas mlekowy i zapobiega jego gromadzeniu,
- opóźnia rozpoczęcie fermentacji beztlenowej,
- zwiększa produkcję kolagenu,
- regeneruje organizmu po radioterapii i chemioterapii,
- zwiększa tempo powrotu do zdrowia przy przeszczepach i imlantach,
- zwiększa produkcję i siłę białych krwinek.
Tlenoterapia ma wszechstronny, pozytywny wpływ na nasze samopoczucie psychiczne i fizyczne. Pozwala zachować na dłużej młodość, dobre zdrowie, aktywuje siły witalne i odpornościowe. Dzięki regularnym sesjom w komorze tlenowej można poczuć odprężenie, przypływ energii i chęci do życia. Pozytywny efekt terapii to również dobry sen, po którym czujemy się wypoczęci.
KORZYŚCI z WYŻSZEGO POZIOMU TLENU
KOMÓRKI MACIERZYSTE
Stosując terapię hiperbaryczną, oprócz zwiększenia ilości komórek macierzystych, we krwi zachodzi proces ich natlenienia, co ma bezpośredni wpływ na wydłużenie ich przeżycia w organizmie.Tlen pod wysokim ciśnieniem stymuluje szpik kostny do wytwarzania komórek macierzystych oraz pobudza je do działań naprawczych.
Komórki macierzyste znajdują się w ludzkim ciele przez całe życie. Niestety z wiekiem ich jakość, zdolności regeneracyjne oraz ilość maleją, a ich wymiana ulega zakłóceniom. Dlatego się starzejemy. Szansa na zahamowanie tego procesu tkwi właśnie w komórkach macierzystych i ich unikatowych właściwościach, które współczesna medycyna coraz lepiej wykorzystuje. I to właśnie w szybki sposób, dzięki sesjom tlenoterapii hiperbarycznej znacząco możemy zwiększyć poziom komórek macierzystych w naszym organizmie.
Komórki macierzyste mają unikalną, praktycznie nieograniczoną zdolność do różnicowania i przekształcania się w inne, dowolne komórki, o wyspecjalizowanej funkcji. Biorą udział w tworzeniu się wszystkich innych komórek w ustroju. Stanowią one swego rodzaju fenomen, gdyż podane do danej tkanki przybierają jej postać.
Jeżeli trafiają do tkanki mięśniowej przybierają postać tkanki mięśniowej, jeśli do kostnej – komórek kostnych. Ponadto krążąc po organizmie samoczynnie rozpoznają uszkodzone tkanki i przyczyniają się do ich skutecznego naprawiania i wyleczenia. Dzięki temu zapewniają ogromną zdolność do regeneracji organizmu i skracają czas rekonwalescencji. Takie właściwości pozwalają na wykorzystanie ich w leczeniu wielu schorzeń, a nawet w ratowaniu ludzkiego życia!
Obecnie dzięki osiągnięciom nauki i medycyny coraz lepiej poznajemy i wykorzystujemy właściwości komórek macierzystych. Aktualnie możliwe jest ich wykorzystanie w leczeniu niemal 70 różnych schorzeń!
KOMÓRKI MACIERZYSTE
Jakie są przeciwwskazania?
Najczęstszym niepożądanym działaniem jest przytkanie uszu i zatok, spotykanym również podczas schodzenia samolotu, spowodowanego zmianą ciśnienia. Możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia zatkania uszu, stosując takie techniki, jak ziewanie i połykanie śliny. Ciśnienie w komorze hiperbarycznej jest stopniowo podwyższane, dając uszom i zatokom czas na aklimatyzację do zmienionego ciśnienia atmosferycznego.
Hiperbaryczna terapia tlenowa jest przeprowadzana pod opieką osoby wyszkolonej w obsłudze urządzenia, która sama korzysta też z tej terapii. Chociaż istnieje niewielkie ryzyko, podobnie jak we wszystkich zabiegach medycznych, ogólna hiperbaryczna terapia tlenowa jest wyjątkowo bezpieczna.
BEZWZGLĘDNYM przeciwwskazaniem do tlenoterapii hiperbarycznej jest:- nieleczona odma opłucna,
- posiadanie rozrusznika serca,
- padaczka,
- ostre schorzenie uszu,
- zapalenie nerwu wzrokowego,
- infekcje wirusowe,
- wrodzona sferocytoza,
- napady choroby wieńcowej,
- gorączka,
- napady drgawkowe,
- doksorubicyna (adriamycyna) i cisplatyna – leki używane w chemioterapii,
- bleomycyna,
- cisplatinum,
- disulfiram (antabuse) – używany w leczeniu alkoholizmu,
- octan mafenide (sulfamylon) – lek tłumiący infekcje bakteryjne w ranach powstałych w wyniku poparzeń.
- infekcje górnych dróg oddechowych,
- gorączka,
- rozedma w związku z zatrzymaniem CO2 w organizmie,
- przebyte operacje klatki piersiowej, gdyż istnieje obawa, że powietrze może zostać uwięzione w zmianach, spowodowanych przez blizny chirurgiczne,
- przebyte operacje jamy brzusznej, ucha,
- barotrauma ucha środkowego,
- zapalenie zatok,
- klaustrofobia,
- niektóre rodzaje nowotworów,
- zaćma,
- ciąża.
Jakie są przeciwwskazania?
DETOKSYKACJA (oczyszczanie)
Oczyszczanie to najczęściej występujące hasło w świecie medycyny alternatywnej i jest ku temu dobry powód. Świat nigdy dotąd nie był tak zatruty, co oznacza, że my i nasze dzieci przyswajamy zanieczyszczenia bezpośrednio ze środowiska, z wody, którą pijemy i z jedzenia, które spożywamy, tak jak z leków, a nawet z powietrza, z którego wchłaniamy je w dużych ilościach. Zatruwamy nasze gniazdo, naszą planetę, a nawet nasze domy poprzez tysiące substancji chemicznych i mnóstwo metali ciężkich.
Toksyny w ciele to odpady pochodzące z procesów metabolizmu, a zdrowy organizm usuwa je zaraz po wytworzeniu za pomocą sposobu określanego jako utlenianie. Utlenianie definiuje się jako zdolność tlenu do łączenia się z innymi substancjami, w wyniku czego powstaje woda lub gazy. W organizmie proces utlenienia zachodzi cały czas. Bez tego procesu życie zakończyłoby się bardzo szybko. Dzięki oddychaniu pobieramy tlen i jednocześnie usuwamy toksyczne odpady.
Nasza krew posiada funkcje poboru tlenu, transportu tlenu w obrębie organizmu oraz usuwania toksyn poza ciało. Co może sprawić, że nie dojdzie do utleniania? Kiedy proces eliminacji zatrzymuje się, to toksyny, które powinny opuścić organizm, dostają się z powrotem do krwiobiegu. Ciało jest wyposażone w kilka układów, które usuwają toksyny. To okrężnica, układ moczowo-płciowy, skóra, układ limfatyczny i płuca pomagają eliminować odpady. Jeśli jedna z tych dróg jest zablokowana, inny układ musi to odpracować, aby zachować zdrowie i witalność. Jeśli różne drogi eliminacji nie usuwają z ciała odpadów, coraz więcej komórek przestaje otrzymywać tlen, niezbędny do prawidłowego działania i rozwoju.
DETOKSYKACJA (oczyszczanie)
SPOSOBY leczenia STARZENIA za pomocą tlenu - ODMŁODZENIE
W magazynie „Time” napisano: „Co sprawia, że komórki się starzeją? Ich zużycie, tak. Ale biologicznie, jak mówi dr David Sinclair, profesor genetyki z Harvard Medical School, jest to brak tlenu, który sygnalizuje komórkom, że nadszedł czas, aby odejść. Bez tlenu silniki energetyczne znane jako mitochondria stają się mniej wydajne podczas procesu przekształcania fizjologicznego paliwa, czyli glukozy, w energię, która jest potrzebna komórkom do działania. W końcu odchodzą”. Zdolność organizmu do dostarczania tlenu do komórek zmniejsza się wraz z wiekiem. Kiedy ciśnienie tlenu spada, nie jest wystarczające, by utrzymać ilość tlenu wewnątrz komórek na odpowiednim poziomie. Prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem wpływającym na nasze zdrowie jest dostarczanie tlenu za pomocą krwi do komórek. Im bardziej uszkodzony jest opisywany mechanizm, tym bardziej prawdopodobne jest, to że zachorujemy. To dlatego gdy się starzejemy, jesteśmy bardziej podatni na choroby. Krew dostarcza tlen za pomocą tętnic do kończyn, gdzie jest przekazywany do naczyń włosowatych. Jeśli pojawia się stan zapalny naczyń włosowatych, ich zdolność do dostarczania tlenu się zmniejsza. Zdrowe naczynia włosowate przekazują tlen, aby wspierać każdą pojedyńczą komórkę, którą napotkają na swojej drodze, ale jeśli pojawia się zapalenie, nie mogą wykonywać tego zadania skutecznie. Jeśli nie zrobimy czegoś, co powstrzyma spadek poziomu tlenu, działanie naszego organizmu zaczyna się pogarszać. Częstą oznaką starzenia jest słaba odporność, która z kolei wpływa negatywnie na krążenie krwi. Inne oznaki starzenia to utrata elestyczności skóry, utrata siły mięśni i przyrost tkanki tłuszczowej. Co więcej, jako, że poziom tlenu spada, kości są wrażliwsze, metabolizm wolniejszy, a układ trawienny słabszy. Nikt nie lubi niewielkich oznak starzenia, które widzimy każdego poranka w lustrze. Ludzie wydają miliardy dolarów rocznie na produkty i zabiegi, które mają im pomóc wyglądać i czuć się młodo: produkty na porost włosów, farby do włosów, aby ukryć siwiznę, przeciwzmarszczkowe kremy do twarzy i okolic oczu, zastrzyki kosmetyczne, zabiegi chirurgiczne i wiele innych. Jednak żaden produkt czy zabieg nie zatrzymuje tak naprawdę zegara biologicznego ani nie odnawia tego, co zmniejsza się wraz z wiekiem. A jednak TLEN to robi!!!
Komora hiperbaryczna jest rewelacyjnym zabiegiem długowieczności, ponieważ powoduje ośmiokrotny wzrost komórek macierzystych, które krążąc po organizmie docierają do uszkodzonych komórek i tkanek powodując ich regenerację. Przebywanie w komorze hiperbarycznej, m.in. przyśpiesza metabolizm (efektywniejsza utrata masy ciała).
tlenu – ODMŁODZENIE
ZABURZENIA SEKSUALNE
Zmniejszenie sprawności seksualnej łączy się ze zmniejszeniem, bez względu na powód, ilości tlenu dostarczanego do komórek. Osoby, które są energiczne i aktywne fizycznie, mogą niezmiennie utrzymywać maksymalny poziom tlenu przez wiele lat; jednak starzeją się, tak i jak pozostali. Tlen podlega wymianie i usunięciu z krwi tętniczej po przejściu przez układ naczyń włosowatych. Jeśli we krwi tętniczej występuje niedobór tlenu lub jeśli zablokowane tętnice ograniczają przepływ krwi, sprawność seksualna spada. Ludzie z różnymi chorobami degeneracyjnymi często mają niskie żylne nasycenie tlenem. Jeśli otrzymają właściwe leczenie, poziom żylnego nasycenia tlenem podniesie się, a ich zdrowie, witalność i życie seksualne znacznie się poprawią. Jeśli nasycenie krwi tlenem spada, spadnie też wydajność zarówno w sypialni, jak i poza nią… Terapie tlenowe, takie jak korzystanie z komory hiperbarycznej, są bardzo często stosowane przy różnych chorobach. Udowodniono, że dostarczenie dodatkowego tlenu mężczyznom po zabiegu usunięcia prostaty poprawia funkcje seksualne w porównaniu do mężczyzn, którzy nie przyjmowali dodatkowego tlenu i często stają się impotentami. Mężczyźni i kobiety, którzy wcześniej nie odczuwali pociągu seksualnego, teraz ponownie go czują. W przypadku kobiet tlen przynosi odprężenie i sprawia, że czują się zmysłowo oraz są pobudzone.
Lepszy seks prowadzi do lepszego związku. Miłość nie ogranicza się tylko do sypialni, jest zawsze i dla każdego. Dzięki naszej seksualności możemy nadać miłości więcej mocy i siły, a tlen pomoże nam w tym i we wszystkim innym.
ZABURZENIA SEKSUALNE
STRES
Terapia tlenowa pozwala pokonać antyoksydacyjne mechanizmy obronne organizmu oraz zdolność do usuwania wolnych rodników, przyśpiesza metabolizm i przeciwdziała niskiemu poziomowi tlenu, która prowadzi do spowolnionej aktywności komórek i stresu oksydacyjnemu. Badania wykazały, że terapia tlenowa może zwiększyć wydajność hemoglobiny przy transportowaniu tlenu w organizmie, poprawić przepływ krwi poprzez pomoc przy zachowaniu elastyczności błon komórkowych oraz oczyścić i zwalczyć infekcje poprzez niszczenie bakterii, wirusów, pasożytów i grzybów, które rozwijają się w środowisku o małej zawartości tlenu. Wzrost poziomu tlenu w organizmie pomaga eliminować toksyny i przywraca komórkom zdrowie. Poprawia działanie układu odpornościowego oraz przyśpiesza procesy leczenia. Pacjenci stosujący terapię tlenową informują o przypływie dodatkowej energii oraz wzroście zdolności umysłowych i koncentracji.
STRES
SPORTOWCY
Dla każdego sportowca kondycja fizyczna jest kwestią niezwykle ważną. Dlatego też najlepsi zawodnicy swój trening wzbogacają o regularne seanse tlenoterapii hiperbarycznej. Dzięki terapii tlenowej wszystkie tkanki otrzymają duże ilości paliwa, przez co będą działać na wyższym poziomie sprawności. Tlen jest dla nas źródłem energii, więc im więcej tlenu zażywamy, tym lepszą mamy kondycję.
Korzyści dla sportowców, m.in.:- opóźnia rozpoczęcie fermentacji beztlenowej,
- zwiększa produkcję hormonów do zrównoważonego, optymalnego poziomu,
- zwiększa produkcję ATP (energii zużywanej przez organizm w trakcie codziennych czynności) – więcej energii i jej szybsze odzyskiwanie – przyśpieszenie regeneracji po urazach oraz powrotu do zdrowia po nadmiernym wysiłku i stresie,
- utlenia kwas mlekowy i zapobiega jego gromadzeniu, pomaga zapobiegać bólom mięśni,
- zapobiega odczuwaniu stresu oraz wzmacnia układ odpornościowy i napięcie mięśniowo-ścięgniste,
- zmniejsza obrzęki, siniaki i ból spowodowane urazami oraz przyśpiesza gojenie,
- wzrost liczby komórek macierzystych,
- zwiększa produkcję kolagenu.
SPORTOWCY
KARDIOLOGIA - Zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia rytmu serca często towarzyszą chorobie wieńcowej i są jednym z podstawowych objawów zarówno ostrej, jak i przewlekłej w postaci niewydolności wieńcowej. Arytmie mogą przybierać różne formy, od łagodnej pojedyńczej ekstrasystolii nadkomorowej lub komorowej, poprzez migotanie przedsionków, do groźnych dla życia złożonych arytmii komorowych. Ponieważ przyczyną wystąpienia zaburzeń rytmu serca w chorobie wieńcowej jest nieprawidłowa pobudliwość elektryczna niedotlenionych komórek mięśnia sercowego, dlatego zwiększenie zawartości tlenu we krwi dopływającej do tych komórek może się przyczynić do zmniejszenia lub ustąpienia arytmii.
W przypadku zablokowania przepływu krwi przez zakrzep lub chore tkanki terapia hiperbaryczna:- uelastycznia ścianki żył i rozrzedza krew, dzięki czemu następuje lepsze ukrwienie wszystkich tkanek i narządów,
- zwiększa dopływ tlenu do serca i dzięki temu skutecznie zapobiega uszkodzeniom mięśnia serca i atakom serca m.in. u osób z zespołem wieńcowym,
- dostarcza tlen, który odżywia, leczy i pomaga w przywróceniu krążenia w tym obszarze.
NAGŁA GŁUCHOTA i SZUMY w USZACH
Nagła głuchota to częściowa lub całkowita niezdolność odbierania bodźców akustycznych, która może nastąpić na skutek zakażenia, urazu, uszkodzeń o podlożu wirusowym, zaburzeń na tle naczyniowym lub autoimmunologicznym.
Jednym z najczęstszych wskazań do leczenia za pomocą hiperbarii tlenowej jest nagła głuchota. Komórki czuciowe ucha wewnętrznego nie mają pełnego bezpośredniego zaopatrzenia w tlen drogą naczyniową i są uzależnione od wychwytu tlenu z endolimfy drogą dyfuzji. Tak więc zwiększenie ciśnienia parcjalnego tlenu z endolimfy pod wpływem hiperbarii tlenowej może prowadzić do kompensacji niedoboru tlenu w tych komórkach.
Wyniki kontrolowanych badań klinicznych prowadzonych u ponad 1100 pacjentów, a także badań retrospektywnych przeprowadzonych u 7280 pacjentów z nagłą głuchotą wykazały, że terapia hiperbaryczna stosowana u chorych po bezskutecznym leczeniu zachowawczym była skuteczna u ponad 50 % pacjentów powodując zmniejszenie utraty słuchu o ponad 20 dB. U około 11% chorych uzyskano całkowite ustąpienie zaburzeń słuchu. Najlepsze wyniki uzyskano włączając hiperbarię tlenową we wczesnej fazie choroby, podczas gdy stosowanie tej formy leczenie w okresie powyżej 3 miesięcy od wystąpienia objawów klinicznych wiązało się ze zmniejszeniem efektywności terapii do 30%.
Zapalenie ucha zewnętrznegoKorzystne efekty terapeutyczne zaobserwowano stosując hiperbarię tlenową w leczeniu zapalenia ucha zewnętrznego opornego na klasyczną antybiotykoterapię, zwłaszcza u cukrzyków. W wyniku włączenia terapii hiperbarycznej uzyskano znaczne zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych oraz wycieku z kanału słuchowego, a także ujemne wyniki posiewów bakteryjnych z okolicy zmian chorobowych po 12 dniach terapii hiperbarycznej. Ponadto u tych chorych stwierdzono zmniejszenie częstości powikłań oraz nawrotów procesu chorobowego.
Zgodnie z zaleceniami German Society for ENT-Diseases, Head and Neck Surgery do leczenia hiperbarią tlenową kwalifikują się następujące choroby narządu słuchu:- szumy uszne wywołane urazem akustycznym, urazami czaszki, nagłą utrata słuchu oraz chorobą Ménière’a,
- utrata słuchu związana z chorobą Ménière’a, uszkodzeniem toksycznym, urazem akustycznym, urazem czaszki i infekcją,
- głuchota związana z nagłą utratą słuchu, chorobą Ménière’a, uszkodzeniem toksycznym, urazem akustycznym, uszkodzeniem ślimaka, uszną postacią półpaśca, urazem ciśnieniowym i powikłaniami pooperacyjnymi,
- zawroty głowy związane z ostrą utratą czynności obwodowej części błędnika, podrażnieniem i uszkodzeniem ślimaka, chorobą Ménière’a i nagłą utrata słuchu.
Szumy uszne
Wyniki badań retrospektywnych dotyczących wpływu terapii hiperbarycznej na skuteczność leczenia szumów usznych potwierdzają bardzo korzystne efekty leczenia tej metody w porównaniu z terapią zachowawczą. Ocena kliniczna 7 766 chorych, u których hiperbarię tlenową włączono w okresie do 3 miesięcy od pojawienia się szumu wykazały zmniejszenie się nasilenia szumów o 50% średnio u około 70% chorych. U około 30% chorych doszło do całkowitego ustąpienia szumów. W przypadku szumów przewlekłych o czasie trwania powyżej 3 miesięcy oraz szumów obustronnych 50% zmniejszenie nasilenia szumów uzyskano u około 30% chorych po bezskutecznej terapii zachowawczej.
Wiele badań naukowych potwierdza, że tlenoterapia hiperbaryczna przynosi bardzo dobre rezultaty w leczeniu nagłej głuchoty. Jak potwierdzają specjaliści, wczesne rozpoczęcie leczenia tlenem hiperbarycznym istotnie poprawia rokowanie pacjenta, a nawet powoduje całkowite ustąpienie zaburzeń słuchu.
NAGŁA GŁUCHOTA i SZUMY w USZACH
NEUROLOGIA
Mechanizmy działania hiperbarii tlenowej w schorzeniach ośrodkowego układu nerwowego obejmują:
- zniesienie hipoksji,
- poprawę warunków przepływu w mikrokrążeniu,
- poprawę metabolizmu w tkance nerwowej,
- redukcję obrzęku mózgu dzięki wazokonstrykcji,
- zwiększenie przepuszczalności bariery krew-mózg,
- ochronę już uszkodzonych obszarów w tkance nerwowej,
- ochronę przed późnymi następstwami urazu mózgu.
W chwili obecnej podstawą zastosowania hiperbarycznej terapii tlenowej w schorzeniach neurologicznych są odkrycia dokonane w ramach badań SPECT. Wyniki tych badań dowodzą, że wokół zniszczonej komórki nerwowej istnieje tzw. „cień” – strefa wokół zawału zawierająca pomiędzy komórkami martwymi także komórki nieczynne (sleeping cells). Znaczna ilość tych komórek jest nadal zdolna do życia nawet w kilka lat po udarze. Dostarczenie do tych komórek tlenu przy użyciu hiperbarii tlenowej powoduje ich reaktywację. Przyczynia się też do zmniejszenia obrzęku i zwiększenia elastyczności erytrocytów. Ponadto tlenoterapia hiperbaryczna poprzez stymulację procesów naczyniotworzenia oraz zwiększenie natleniowania krwi w organizmie, ma znaczący wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, w tym regenerację i namnażanie się nowych połączeń nerwowych i neuronów, które zaczynają funkcjonować prawidłowo, co znacząco wpływa na poprawę zaburzeń.
Udary mózgowe
Pierwszy raz hiperbaria tlenowa została zastosowana w leczeniu udaru mózgu przez Ingvara i Lassena w roku 1965. Trzech pośród czterech pacjentów poddanych działaniu
tlenu hiperbarycznemu wykazało bardzo szybką poprawę stanu klinicznego. Od tego czasu hiperbarycznej terapii tlenowej użyto w przypadkach udaru mózgu u ponad 1000
pacjentów. Zastosowanie hiperbarii tlenowej przyczynia się do szybszej poprawy stanu klinicznego u chorych po udarach mózgu, co stanowi znacznie lepszy wynik w porównaniu
z metodami tradycyjnymi.
Mózgowe porażenie dziecięce
Porażenie mózgowe jest zaburzeniem nerwowo-mięśniowym, na które obecnie nie ma lekarstwa. Istnieje jednak wiele dostępnych opcji leczenia, które pomogą poprawić
codzienne życie, zdrowie i samopoczucie Twojego dziecka.
Istnieją dowody na znaczące złagodzenie objawów mózgowego porażenia dziecięcego, takich jak spastyczność oraz zaburzenia widzenia, słuchu i mowy, po zastosowaniu
hiperbarii tlenowej. Terapia hiperbaryczna stanowi w tym przypadku leczenie uzupełniające, które łącznie z odpowiednią rehabilitacją i innymi formami terapii umożliwia uzyskanie
znaczącej poprawy stanu klinicznego dzieci z tym schorzeniem.
Tlenoterapia hiperbaryczna pozwala znacząco zredukować uszkodzenia oraz wpływa na efektywną stymulację mózgu.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej – ADHD
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) ujawnia się dość wcześnie – zazwyczaj do 5. roku życia. Dziecko nie jest wytrwałe w swoich działaniach, szybko się nudzi
nowym zajęciem czy zabawką. Zaczyna wykonywanie kilku czynności naraz i żadnej z nich nie kończy.
Jednym z najczęściej badanych zastosowań tlenoterapii hiperbarycznej jest jej wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego i mózgu. Naukowcy nie mają wątpliwości, że właściwy
poziom dotlenienia tego “centrum sterowania” naszego organizmu wpływa dodatnio na jego funkcjonowanie. Terapia hiperbaryczna może stymulować uszkodzone tkanki mózgu,
dzięki czemu jest w stanie znacznie usprawnić funkcje poznawcze.
NEUROLOGIA
Autyzm
Autyzm to przypadłość, która zaliczana jest do grupy symptomów zwanych wycofaniem, czyli unikaniem kontaktu ze światem zewnętrznym – z ludźmi i otoczeniem. Uważa się, że jest to zaburzenie dotyczące mózgu, mogące mieć podłoże genetyczne. Jednak mimo zidentyfikowania wielu czynników zwiększających ryzyko wystąpienia autyzmu, jego przyczyna nie została dotąd w pełni poznana. Autyzm cechuje brak reakcji ze strony dziecka na polecenia, brak zabawy z rówieśnikami, trudności z wyrażaniem emocji czy porozumiewaniem się zarówno za pomocą gestów jak i mowy. Często zachowanie autystycznego dziecka odbieramy jako dziwne.
Tlenoterapia nie jest w stanie wyleczyć autyzmu. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że znacznie poprawia jakość życia osoby dotkniętej tym zaburzeniem i jej rodziny.
Podstawowe zalety hiperbarii we wspomaganiu terapii łagodzenia objawów autyzmu to:
- zmniejszenie stanu zapalnego mózgu,
- sprawne usuwanie toksyn z organizmu,
- zapobieganie atakom bakterii i grzybów odpowiedzialnych za choroby,
- przyspieszenie regeneracji jelit,
- wzmaganie produkcji komórek macierzystych,
- zwiększenie wydajności hemoglobiny przy transportowaniu tlenu w organizmie,
- poprawa przepływu krwi poprzez pomoc przy zachowaniu elastyczności błon komórkowych.
Połączenie tak kompleksowego działania powoduje, że u osoby autystycznej następuje znacząca poprawa na wielu płaszczyznach.
U pacjentów autystycznych poddanych tlenoterapii, zaobserwowano:- lepszą zdolność do komunikowania się,
- wzrost apetytu,
- większą aktywność,
- lepszy sen,
- zmniejszenie problemów jelitowych,
- zwiększenie sprawności motorycznej,
- poprawę zdolności językowych,
- zmniejszenie objawów drażliwości,
- poprawę działania układu odpornościowego,
- nawiązywanie kontaktu wzrokowego,
- poprawę koncentracji.
Autyzm
Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą układu nerwowego. Jej przyczyna pozostaje niejasna. Nie ma też w pełni skutecznego sposobu leczenia. W czasie jej trwania dochodzi do powstawania wielu ognisk uszkodzenia w tkance nerwowej zwanych ogniskami demielinizacji, które uniemożliwiają prawidłowe przekazywanie impulsów nerwowych. Choroba ma przebieg przewlekły charakteryzujący się naprzemiennym występowaniem zaostrzeń i remisji. Wśród objawów mogą wystąpić zaburzenia ruchowe, czuciowe, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia, zespoły bólowe oraz objawy psychiatryczne. Stwardnienie rozsianie nieuchronnie prowadzi do kalectwa. Do tej pory nie wyjaśniono przyczyn rozwoju choroby. Obecnie najczęściej mówi się o podłożu autoimmunologicznym, czyli procesie, w którym organizm zwalcza własne komórki nerwowe doprowadzając do powstania ognisk demielinizacyjnych. Nie wyklucza się jednak innych przyczyn, takich jak zakażenia wirusami, niedobór witaminy D w dzieciństwie, podłoża genetycznego czy też narażenia na silny stres. Brak wyjaśnienia przyczyn choroby powoduje, że leczenie ogranicza się do terapii objawów bez możliwości skutecznej eliminacji przyczyny tej choroby.
Skuteczność tlenoterapii hiperbarycznej w stwardnieniu rozsianym tłumaczy się możliwością przywrócenia prawidłowego funkcjonowania uszkodzonych komórek nerwowych pod wpływem zwiększonej ilości tlenu. Metoda ta również podnosi aktywność mózgu i poprawia koncentrację oraz łagodzi stany depresyjne. Tlenoterapia hiperbaryczna zyskuje w Polsce coraz większą popularność przy leczeniu stwardnienia rozsianego, choć trzeba dodać, że jest metodą leczenia wspomagającego, a nie podstawową.
Ponadto, tlenoterapia hiperbaryczna poprzez zwiększenie dotlenienia tkanek powoduje także:- zmniejszenie bólu,
- zwiększenie odporności organizmu na infekcje,
- zmniejszenie stanu zapalnego,
- poprawę funkcji motorycznych.
Stwardnienie rozsiane
DERMATOLOGIA i MEDYCYNA ESTETYCZNA
Tlenoterapia hiperbaryczna pozwala dotlenić wszystkie tkanki ustroju i redukuje stan zapalny, przyśpiesza gojenie ran skórnych i wzmacnia układ immunologiczny. Dzięki czemu zwalcza zakażenia i nie dopuszcza do powstania infekcji. Znajduje zastosowanie w leczeniu łuszczycy, atopowego zapalenia skóry, egzemy, trądziku, trądziku różowatego. Zabiegi tlenoterapii hiperbarycznej z powodzeniem stosuje się w dermatologii. Tlen działa korzystnie nie tylko na skórę dotkniętą zmianami chorobowymi lecz w przypadku zdrowej skóry optymalnie dotlenia tkanki, przyśpiesza procesy syntezy kolagenu, elastyny, usuwa toksyny sprawiając, że cera staje się odmłodzona i promienna.
Regularne sesje w komorze przywracają jej gładkość i elastyczność. Sprawiają również, że wolniej reaguje na procesy starzenia. Tlen podawany pod ciśnieniem wspiera syntezę kolagenu i zwiększa liczbę komórek macierzystych. Dzięki temu skóra szybciej się regeneruje, a praca wolnych rodników zostaje zahamowana. To one w dużej mierze odpowiadają za pojawianie się zmarszczek i innych oznak starzenia. Udowodniono, że tlenoterapia hiperbaryczna pozwala odmłodzić i uelastycznić skórę już poznaczoną zmarszczkami. Stają się one płytsze i mniej widoczne.
Schorzenia skórne mają różne przyczyny, np. działanie toksyn czy wolnych rodników. Szereg dolegliwości wywołują też bakterie i pasożyty, z których wiele nie toleruje tlenu. Co to oznacza? Ów tlen (do tego w powiększonej dawce) może doprowadzić do zniszczenia czynników chorobotwórczych. Ma działanie przeciwbakteryjne i zwalcza szkodliwe mikroorganizmy.
Tlen jest bardzo ważnym elementem uczestniczącym w procesach proliferacyjnych w skórze. Wspiera on odnowę i regenerację tkanek. Ponadto działa przeciwzapalnie. Dlatego coraz więcej salonów kosmetycznych zaleca stosowanie komory hiperbarycznej po zabiegach laserowych oraz peelingach chemicznych czy mechanicznych.
ŁuszczycaŁuszczyca to choroba przewlekła i zapalna, która charakteryzuje się specyficznymi zmianami chorobowymi na skórze. Zmiany te występują jako skutek nieprawidłowego oraz nadmiernego rogowacenia naskórka.
Pomimo że na łuszczycę ludzie chorują już od wielu lat, to nadal nie wyjaśniono jednoznacznie przyczyn występowania choroby. Wskazuje się jednak, że duże znaczenie ma podłoże genetyczne, w którym zaobserwowano polimorfizm w obrębie genu HLA-Cw6. Drugą ze wskazywanych przyczyn jest podłoże immunologiczne.
W tym przypadku duże znaczenie odgrywają komórki Langerhansa, które zlokalizowane są w naskórku, a także limfocyty grasicozależne, limfocyty T, a w szczególności ich subpopulacja Th1 oraz Th17. Nie bez znaczenia sa również czynniki środowiskowe – infekcje przebyte w przeszłości, urazy, stres, farmakoterapia.
Tlenoterapia hiperbaryczan jest metodą wspomagającą leczenie łuszczycy, która oczyszcza organizm przyśpieszając wydzielanie toksyn, zmniejsza stany zapalne, niszczy szkodliwe bakterie, grzyby, wirusy, stymuluje tworzenie naczyń włosowatych, zwiększa natlenienie tkanek, wspomaga tworzenie komórek tworzących tkankę naprawczą.
Trudno gojące się rany pooperacyjne i pourazoweU podłoża niepowodzeń w leczeniu niegojących się ran leży zwykle niedotlenienie tkanek oraz ich wtórne zakażenie. Hiperbaryczna terapia tlenowa w procesie leczenia trudno gojących się ran może korzystnie wpływać na przebieg leczenia, głównie poprzez zwiększenie tkankowej prężności tlenu tkankowego sprzyjającej powstaniu lepszych warunków reperacji uszkodzonych tkanek.
DERMATOLOGIA i MEDYCYNA ESTETYCZNA
CUKRZYCA
Zespół stopy cukrzycowej to schorzenie o złożonej etiologii. Przyczyną największych zmian jest pogorszenie ukrwienia stopy wynikające z rozwoju zmian miażdżycowych, zmniejszenie elastyczności oraz zwiększenia lepkości krwi i skłonności do zakrzepów. Pierwszym objawem zwiastującym późniejsze zmiany jest czarnobłękitne zabarwienie opuszka palucha – jest to okres przedzgorzelinowy. Zgorzel rozprzestrzenia się wzdłuż przestrzeni tkankowych i pochewek ścięgnistych, doprowadzając do zmian martwiczych w tkankach stopy. Poza przewlekłym niedokrwieniem i niedotlenieniem dochodzi również do zahamowania wytwarzania tkankowego tlenku azotu, co powoduje zmiany naczyniowe oraz osłabienie procesów naprawczych: ziarninowania, syntezy kolagenu, migracji leukocytów i angiogenezy. Rozwija się mikrotlenowa i beztlenowa flora bakteryjna. Powstają owrzodzenia,zgorzel oraz zapalnie kości stopy.
Przyczynami niegojących się owrzodzeń stóp u diabetyków tzw. stopy cukrzycowej są przede wszystkim infekcje bakteryjne i/lub niedokrwienie dystalnych części kończyn dolnych. Cukrzyca jest związana z defektem odporności zarówno humoralnej, jak i komórkowej, który powoduje zmniejszenie chemotaksji, zmniejszenie aktywności fagocytozy, zaburza ochronę przeciwbakteryjną oraz prawidłową funkcję limfocytów. W rezultacie dochodzi do upośledzenia przebiegu reakcji zapalnych i zaburzeń procesu gojenia się ran, a także do częstych powikłań infekcyjnych. Owrzodzenia w stopie cukrzycowej są wynikiem działania wielu czynników patogenetycznych wynikających z obecności późnych powikłań cukrzycy, jak: angiopatia, neuropatia, zaburzenia makrokrążenia oraz mikrokrążenia skórnego.
Hiperbaryczna terapia tlenowa znalazła w pełni udokumentowane zastosowanie w leczeniu trudno gojących się ran jako uzupełnienie leczenia standardowego. Leczenie ran powstających w przebiegu cukrzycy, zlokalizowanych głównie na kończynach dolnych (stopy, podudzia) pozwala na skrócenie czasu hospitalizacji, zmniejszenie liczby „dużych” amputacji powyżej kostki, lecz według niektórych badaczy zwiększa ryzyko „małej” amputacji wykonywanej poniżej kostki, głównie w obrębie przodostopia.
CUKRZYCA
OPARZENIA
Działanie hiperbarii tlenowej w leczeniu oparzeń jest wielokierunkowe. We wczesnym okresie oparzenia tlen hiperbaryczny wpływa na dystrybucję płynów ustrojowych, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, a przez to redukuje obrzęk i zmniejsza ucieczkę płynów z łożyska naczyniowego. Zapobiega to rozwojowi wstząsu lub znacznie ułatwia jego opanowanie. W późniejszym okresie choroby oparzeniowej tlen hiperbaryczny przyśpiesza oczyszczanie rany, a tym samym przygotowuje ranę do przeszczepu. U pacjentów leczonych operacyjnie z wykorzystaniem płatów i wolnych przeszczepów skóry pośredniej grubości wpływa to korzystnie na ich gojenie. U pacjentów z powikłaniami infekcyjnymi istotne znaczenie ma efekt bakteriobójczy i bakteriostatyczny hiperbarii tlenowej, synergistyczne działanie z niektórymi antybiotykami i antyseptykami oraz modulujący wpływ na układ odpornościowy.
Hiperbaria tlenowa stosowana jako leczenie wspomagające w głębokich oparzeniach II stopnia przyśpiesza proces gojenia, a w efekcie zapobiega powstawaniu blizn przerostowych.
Często hiperbaryczna terapia tlenowa jest kontynuowana także po leczeniu operacyjnym, w celu zapewnienia lepszego gojenia się przeszczepów skóry. Całkowity czas trwania terapii uzależniony jest od przebiegu choroby i osiąganych efektów leczniczych.
OPARZENIA
ONKOLOGIA
Najnowsze badania wykazały, że przyczyną nowotworu są w mniejszym stopniu czynniki genetyczne, częściej mamy do czynienia ze stanem zapalnym, niedoborami żywieniowymi, zatruciem metalami ciężkimi oraz infekcjami. Występują tekże zwykłe powody zapalne takie jak: przewlekłe infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, chemiczne środki drażniące, czyli formaldehyd lub toluen występujące w wielu kosmetykach czy benzen pojawiający się w środkach do czyszczenia piekarników, detergentach, środkach do mebli i zmywaczach do paznokci. Stan zapalny, a w konsekwencji nowotwory powoduje również wdychanie cząsteczek włókna szklanego, krzemionki lub azbestu znajdujących się w materiałach budowlanych, promieniowanie jonizujące wynikające z częstych badań medycznych, promienie rentgenowskie, a nawet stany odwodnienia
Jeśli brakuje tlenu, zaczynamy mieć problemy z infekcjami. Wiele zarazków, które mamy w sobie, pozostaje uśpionych do momentu, kiedy zmniejsza się ilość tlenu. Wtedy stają się aktywne i uwalniają się, aby wyrządzić szkody w organizmie. Nasz układ odpornościowy potrzebuje tlenu, aby energia była efektywnie wykorzystywana, podobnie jak każdy inny układ w ciele. Jeśli poziom napięcia komórkowego, pH i tlenu spadają, układ odpornościowy traci swoją moc, a patogeny rosną w siłę, więc ważna jest szybka reakcja, szczególnie w przypadkach poważnych, nagłych sytuacjach, gdy nie pozostaje zbyt wiele czasu na interwencje lekarzy.
Jeżeli ciało cierpi z powodu niedoboru tlenu, pojawiają się choroby, a często nawet nowotwory. Jeśli ciało jest zakwaszone, wraz z poziomem tlenu w tkankach spada ich napięcie, co tworzy błędne koło stałego niedoboru tlenu prowadzące do fermentacji w komórkach. Jeśli poziom tlenu spada, organizm zaczyna chorować, ponieważ komórki po prostu nie mają energii koniecznej do ochrony i odżywiania. Późniejsze infekcje uszkadzają komórki, zmniejszając jeszcze bardziej poziom tlenu/energii/ napięcia/pH, a patogeny zaczynają pożerać organizm żywiciela. Jeżeli poziom napięcia komórek jest niski i poziom tlenu się zmniejsza, można zaobserwować namnażanie w jelicie bakterii beztlenowych, rozwijających się w środowisku o małej zawartości tlenu. Powyżej 30 miliwoltów komórki mają tak mało energii, że tracą energię do życia, oraz podlegają zasadniczym przemianom, co prowadzi do nowotworów i infekcji grzybiczych. Właśnie to zjawisko ma miejsce w przypadku zaawansowanych nowotworów powodowanych candida/grzybami lub przy których candida/grzyby współwystępują: to one zjadają nas na śniadanie, obiad i kolację. Grzyby mogą żyć nawet na skałach, więc wyobraź sobie, jak cieszą się, gdy to nas mają na talerzu.
Chemioterapia
Chemioterapia, tak jak jest obecnie stosowana, atakuje zarówno nowotworowe, jak i zdrowe komórki, dlatego też są źle tolerowane przez pacjentów. Istotą chemioterapii jest
stosowanie silnych środków chemicznych, na tyle silnych, aby zabić komórki rakowe. Jest to dobry pomysł tak długo, jak te środki chemiczne nie szkodzą gospodarzowi, czyli
formaldehyd. Ale tak nie jest. Chemioterapia uderza wszędzie tam, gdzie pojawia się odmładzanie komórek, w tym we włosy, usta, przewód pokarmowy i co najważniejsze, białe
krwinki. Układ odpornościowy w zasadzie zostaje zniszczony, ale uważa się, że to akceptowalny skutek uboczny…
Komórki nowotworowe są najbardziej wrażliwe na tlen, ponieważ to niedobór tlenu rozpoczyna proces nowotworowy. Nowotwory nie znoszą wysokiego poziomu tlenu. Tlen sprawia, że komórki nowotworowe są słabsze i mniej odporne na leczenie. Przywrócenie poziomu tlenu do poziomu zdrowej komórki powoduje, że guzy są trzy razy bardziej wrażliwe na leczenie. Natlenienie pacjenta znacznie zwiększa skuteczność innych metod leczenia nowotworów.
Radioterapia
Radioterapia powoduje destrukcję komórek guza nowotworowego prowadzącą do zatrzymania progresji lub wyleczenia choroby. Pomimo stale doskonalonych metod i aparatury
do radioterapii promieniowanie jonizujące uszkadza także zdrowe, okoliczne tkanki, powodując nieporządaną reakcję zwaną odczynem popromiennym.
Czas wystąpienia i rodzaj odczynu popromiennego skóry zależy od następujących czynników:
- mocy dawki,
- przyjętej dawki promieniowania,
- rozmiaru i anatomicznej lokalizacji napromienionego obszaru ciała,
- liczby frakcji dawki,
- stężenia tlenu w komórce lub tkance napromienionej,
- rodzaju energii zastosowanego promieniowania,
- predyspozycji genetycznych determinujących indywidualną wrażliwość na promieniowanie,
- wieku osoby eksponowanej na promieniowanie,
- zróżnicowania promieniowrażliwości tkanek i narządów i guzów nowotworowych,
- ogólnego osłabienia odporności chorego,
- przyjmowania leków z grupy NLPZ,
- umiejscowienia guza w stosunku do skóry (im bliżej skóry, tym większa podatność na wystąpienie odczynu popromiennego w jej obrębie),
- używanie narkotyków,
- przebytych urazów okolicy napromienianej,
- jednoczesnego stosowania chemioterapii,
- palenia tytoniu,
- towarzyszących chorób układowych (miażdżyca, cukrzyca, kolagenozy, choroby naczyń obwodowych, przewlekła niewydolność nerek, alkoholizm, infekcje miejscowe i ogólne).
Hiperbaria tlenowa stosowana w owrzodzeniach skóry wywołanych promieniowaniem jonizującym zwiększa dostarczanie tlenu do tkanek poprzez powodowanie angiogenezy oraz stymuluje syntezę kolagenu. Dodatkowo skutkuje przekierowaniem strumienia krwi z miejsc zdrowych do tkanek niedotlenionych, pobudzeniem migracji makrofagów do miejsc uszkodzonych oraz pozytywnym wpływem na przepuszczalność naczyń krwionośnych poprzez hamowanie adhezji neutrofilów do sródbłonka. Tlen hiperbaryczny doprowadza do naturalnej dekontaminacji owrzodzenia poprzez pobudzenie komórek układu odpornościowego i przyśpieszenie fagocytozy, hamowania rozwoju beztlenowych bakterii, wzmacnianie struktury tkanek oraz przyśpieszenia naskórkowania, a tym samym sprzyja gojeniu ran.
CHOROBY PRZEWODU POKARMOWEGO - GASTROLOGIA
Terapia tlenowa pozwala pokonać antyoksydacyjne mechanizmy obronne organizmu oraz zdolność do uwalniania wolnych rodników, przyśpiesza metabolizm i przeciwdziała hipoksji (niski poziom tlenu), która prowadzi do spowolnionej aktywności komórek i stresu oksydacyjnego. Terapia tlenowa zwiększa wydajność hemoglobiny przy transportowaniu tlenu w organizmie, poprawia przepływ krwi poprzez pomoc przy zachowaniu elastyczności błon komórkowych oraz czyści i zwalcza infekcje poprzez niszczenie bakterii, wirusów, pasożytów i grzybów, które rozwijają się w środowisku o małej zawartości tlenu.
Niedrożność jelit
Hiperbaryczna terapia tlenowa odgrywa szczególną rolę wśród metod leczniczych stosowanych w przypadku niedrożności jelit. Niedrożność jelit definiowana jest jako, zaburzenie
pasażu jelitowego o podłożu neurologicznym, humoralnym, metabolicznym, zapalnym lub urazowym. Klasyczny podział niedrożności wyróżnia niedrożność porażenną
(występującą głównie po zabiegach chirurgicznych) i mechaniczną (związaną z obecnością mechanicznych struktur zwężających światło jelita jak guz, zrosty lub skręt jelita).
Pierwsze zabiegi hiperbarii tlenowej w przypadku niedrożności jelit przeprowadzono w 1952 r. Wzrost ciśnienia w otoczeniu pacjentów powodował znaczną redukcję objętości gazów jelitowych i w konsekwencji zmniejszenie średnicy niedrożnych pętli jelita. Poza tym wzrost ciśnienia na zewnątrz jamy otrzewnej przyczyniał się do poprawy kurczliwości jelit, a tym samym przywracał ich prawidłową perystaltykę. W mechanizmie terapeutycznego działania hiperbarii tlenowej w tych przypadkach istotne znaczenie miała również przyspieszona dyfuzja gazów ze światła jelita do krwi oraz zwiększenie zawartości tlenu w niedotlenionych tkankach ściany jelita. Relaksacja nadmiernie napiętej ściany niedrożnego jelita w warunkach oddziaływania hiperbarii tlenowej sprzyja reperfuzji w mikrokrążeniu jelitowym, a uzyskane dotlenienie ściany jelita poprawia przeżywalność tkanek w obszarze dotkniętym niedrożnością i przywraca prawidłową motorykę. Jednocześnie uniesiona przez rozdęte pętle jelitowe przepona powraca do normalnej pozycji, co przywraca prawidłową wentylację u chorego i sprzyja poprawie powrotu żylnego. Wykazano ponadto bezpośredni związek pomiędzy stosowaniem tlenu hiperbarycznego, a pobudzeniem antybakteryjnej czynności leukocytów prowadzącym do zahamowania namnażania się bakterii i znacznej redukcji ilości produkowanych przez nią endotoksyn.
Ponadto hiperbaria tlenowa ma korzystny wpływ na chorych poddanych leczeniu operacyjnemu z powodu niedrożności jelit w przebiegu choroby Hirschprunga lub innych wad rozwojowych odbytu i odbytnicy. Wprowadzenie terapii hiperbarycznej jako metody uzupełniającej do rutynowego postępowania pooperacyjnego u tych chorych pozwoliło na skrócenie okresu odżywiania pozajelitowego oraz znaczące zmniejszenie ilości powikłań ropnych i septycznych. Biorąc pod uwagę fakt, że u podstawy patogenezy większości powikłań pooperacyjnych w tych przypadkach leży ogólnoustrojowe i miejscowe niedotlenienie, korzyści z zastosowania hiperbarii tlenowej związane były przede wszystkim z poprawą ukrwienia ścian jelit, prokinetycznym działaniem na perystaltykę znacząco przyczyniającym się do zmniejszenia refluksu dożołądkowego oraz zmniejszeniem częstości występowania zakążeń bakteriami beztlenowymi.
Przydatność hiperbarycznej terapii tlenowej potwierdzono także w leczeniu infekcji krocza i miednicy mniejszej stanowiących powikłanie po zabiegach chirurgicznych w obrębie odbytu, popromiennych uszkodzeń odbytu po zabiegach radioterapii narządów miednicy mniejszej oraz przewlekłej szczeliny odbytu.
Dobre rezultaty hiperbarii tlenowej jako leczenia wspomagającego zastosowano u chorych z nieswoistym zapaleniem jelita grubego.
Choroba wrzodowa Tarapia z użyciem tlenu hiperbarycznego jest szczególnie zalecana u starszych pacjentów z wrzodami trawiennymi, u których współistnieje miażdzyca i choroba wieńcowa.
CHOROBY PRZEWODU POKARMOWEGO – GASTROLOGIA
UROLOGIA
Schorzenia urologiczne o podłożu niedokrwiennym
Koncepcja, by za pomocą hiperbarii tlenowej leczyć schorzenia, których podłożem może być niedokrwienie/niedotlenienie tkanek znalazła odzwierciedlenie w wielu publikacjach.
Wykazano dużą rolę niedotlenienia mięśnia wypieracza moczu w powstawaniu objawów takich jak częstomocz i zwiększona częstotliwość oddawania moczu w nocy.
Zastosowanie hiperbarii tlenowej z łagodnym przerostem stercza dało zmniejszenie intensywności, a czasem nawet całkowite ustąpienie w/w objawów. Znakomite efekty uzyskano
również w leczeniu niedokrwienia żołędzi prącia będącego powikłaniem znieczulenia przewodowego.
Martwicze zapalenie powięzi (Fourniera) jest schorzeniem z pogranicza urologii, w którym zastosowanie hiperbarii tlenowej przynosi bardzo dobre efekty lecznicze. Jest to postać szybko postępującego zapalenia i martwicy tkanek w obrębie ścian jamy brzusznej i zewnętrznych narządów płciowych. Dochodzi do niego w wyniku zakażenia ran pooperacyjnych w obrębie krocza, okolicy odbytu, a także inwazyjnego leczenia czy też diagnostyki w obrębie układu moczowego. W ranach mogą występować liczne bakterie zarówno tlenowe jak i beztlenowe. Użycie hiperbarii tlenowej jako terapii wspomagającej pozwoli na skrócenie czasu leczenia, ograniczenie powtórnych wycięć tkanek martwiczych oraz zmniejszenie śmiertelności.
MIGRENA
Migrena jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się występowaniem napadowych, silnych bólów głowy, którym towarzyszą też inne objawy. Wymaga ona dokładnej diagnostyki, gdyż nie każdy ból głowy to migrena. Termin ten dotyczy wyłącznie tych dolegliwości, które można uznać za tzw. pierwotne bóle głowy. Oznacza to, że ich występowanie nie jest efektem innej choroby.
Migrena, przez wielu pacjentów utożsamiana jest z bólem głowy, gdyż jest to jej najbardziej znany objaw. Należy pamiętać, że choroba ta jest bardziej złożona, dlatego potrzebna jest dokładna diagnostyka medyczna.
Objawy migreny to przede wszystkim bardzo intensywny ból głowy. Zazwyczaj jest on zlokalizowany z jednej strony głowy, najczęściej za gałką oczną i skronią, i ma charakter narastający i pulsujący, choć nie jest to regułą. Ponadto, chorobie mogą towarzyszyć także:
- nasilenie bólu podczas podejmowania nawet najdrobniejszej aktywności fizycznej,
- występowanie nudności oraz wymiotów,
- nadwrażliwość na światło, a czasem także dźwięk oraz zapachy,
- łzawienie oczu.
Tlenoterapia działa zawsze tak samo – znacznie zwiększa ilość tlenu dostarczanego do najdalszych komórek ciała. To zabieg bezpieczny, nieinwazyjny, dotleniający cały organizm. Co się z tym wiąże, niweluje wiele dolegliwości, których fundamentem jest niedotlenienie. Wpływa też na zmianę poziomu serotoniny i substancji P, związanego z atakami bólu. W trakcie zabiegu w komorze hiperbarycznej znacznie poprawia się przepływ krwi w mózgu, co wpływa na zmniejszenie objawów migreny. Dzięki temu, że tlen w dużym stężeniu pojawia się w krwi ale także w osoczu jak i płynie mózgowo-rdzeniowym uzupełnia braki w tkance mózgowej, obkurcza naczynia krwionośne i ostatecznie eliminuje objawy migreny. Efekt działania terapii występuje już po kilku-kilkunastu minutach od rozpoczęcia leczenia. Regularne korzystanie z tlenoterapii zmniejsza liczbę ataków migreny, wpływa na ich intensywność oraz może mieć trwałe rezultaty.
MIGRENA
DEPRESJA
Isnieje wiele powodów, dla których u ludzi pojawiają się deficyty tlenu. Po pierwsze, na naszej planecie jest zbyt mało tlenu. Powietrze w miastach i w zanieczyszczonym środowisku często zawiera mniej tlenu. Jest to spowodowane spalającymi tlen samochodami, fabrykami oraz mniejszą ilościa drzew i innych roślin, ponieważ teren w większośći miast jest zabetonowany lub stoją na nim budynki.
Najgorsze dla organizmów korzystających z tlenu są: poważne operacje, osłabienie serca, niewłaściwa postawa, napięcie szyi i wokół ramion, nawracające ostre urazy, zbyt duża aktywność fizyczna, przewlekłe stany zapalne, słabe trawienie, nieodpowiednia dieta, negatywne nastawienie, grzybicze, wirusowe lub bakteryjne infekcje, toksyczny stres, przewlekłe zapalenia zatok, alergie pokarmowe, bezdech senny, problemy z chrapaniem, płytki oddech, astma, rozedma płuc, zawał serca, udar, brak ruchu, odwodnienie, nowotwory, kwaśne pH ciała, problemy z nerkami, wysoki poziom stresu (szczególnie jeśli jest długotrwały).
W tych sytuacjach ciało ludzkie umie zachować podstawowe funkcjonowanie (nawet przy poważnych zaburzeniach równowagi), ale jeśli przekroczy się pewien próg, sytuacja zaczyna być poważna.
Wbrew pozorom oznaki depresji nie są jednoznaczne. Większość z nich dotyczy zmian nastroju, ale w niektórych sytuacjach pojawiają się też symptomy somatyczne. Nie zawsze da się ją łatwo rozpoznać. Wielu chorych cierpi na depresję latami, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Funkcjonują niekiedy na zasadzie siły rozpędu, nie mając poczucia celu, spełnienia ani radości.
Odpowiednie dotlenienie tkanek podczas zabiegów w komorze hiperbarycznej, powoduje zmniejszenie lęku i poprawę nastroju. Tlenoterapia pomaga odbudować i zregenerować uszkodzone tkanki.
Ponadto, tlen ma ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, w tym układu nerwowego. Tlenoterapia hiperbaryczna wpływa na leczenie depresji, przyspieszając metabolizm komórek nerwowych. Przywraca prawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Zwiększenie podaży tlenu jest konieczne do pobudzenia neuronów do pracy. Tlen dostarczony do mózgu w podwyższonej ilości aktywuje neurony, dzięki temu rozpoczyna się proces odbudowy.
NADWAGA i OTYŁOŚĆ
Kiedy dochodzi do zaburzenia homeostazy przemiany energetycznej, organizm magazynuje tkankę tłuszczową w ilości, która przekracza jego zapotrzebowanie. Objawia się to w postaci zwiększenia masy ciała, co prowadzi do nadwagi, a w kolejnym stadium – do otyłości.
Otyłość to przewlekła choroba, którą mogą wywoływać różne czynniki. Najczęściej przyczyną jest nieprawidłowa dieta w połączeniu z niską aktywnością fizyczną. Należy jednak zaznaczyć, że nie każdy przypadek zachorowania na otyłość wynika ze sposobu odżywiania. Czasem nadmierny przyrost masy ciała powodują leki. Zdarza się też, że otyłość jest następstwem innej choroby. W takich przypadkach chory cierpi na tzw. otyłość wtórną. Mogą ją wywoływać zaburzenia hormonalne lub zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego. U niektórych chorych otyłość wtórna wynika też z uwarunkowań genetycznych.
Dzięki tlenoterapii dostarczany tlen do organizmu w podwyższonym ciśnieniu wpływa na wszystkie procesy zachodzące w ciele. Wizyta w komorze pobudza krążenie krwi, co znacząco poprawia m.in. przemianę materii. Z kolei zmieniony metabolizm przyspiesza spalanie kalorii, co jest równoznaczne z utratą masy ciała. Dodatkową korzyścią, jaką niesie sesja w komorze hiperbarycznej, jest regeneracja i odmłodzenie tkanki mięśniowej. Ważnym elementem jest również fakt, że tlen pomaga w oczyszczaniu i odtruwaniu organizmu oraz pozbywaniu się wolnych rodników.
Warto podkreślić, że u części osób borykających się z nadwagą dodatkowe kilogramy są wynikiem m.in. stresu. Jak wiadomo, dotlenienie organizmu poprawia jego ogólną kondycję. Wspomaganie odchudzania za pomocą komór hiperbarycznych bardzo podnosi efektywność diety i ćwiczeń.
Pobyt w komorze hiperbarycznej niesie ze sobą szereg korzyści. Dotlenienie ciała stymuluje procesy odżywiania i regeneracji skóry. Dzięki lepszemu ukrwieniu tkanek i przyspieszeniu produkcji kolagenu skóra staje się bardziej napięta i gładka. Tlenoterapia poprawia koncentrację, uspokaja, zmniejsza stany zapalne, wspomaga procesy przeciwstarzeniowe, zmniejsza ból, polepsza funkcjonowanie mózgu i wpływa na samopoczucie.
BOLERIOZA
Borelioza to dolegliwość nazywana inaczej chorobą z Lyme lub krętkowicą kleszczową. Po raz pierwszy usłyszano o niej w drugiej połowie lat 80. XX wieku. Za przyczynę jej powstawania uważa się zarażenie bakteriami (Borellia burgdorferi). Bakterie te mogą występować pod kilkoma postaciami (jako krętki i cysty). Te pierwsze charakteryzują się dużą ruchliwością, natomiast cysty (formy przetrwalnikowe) są nieruchome i odporne na antybiotyki, które mogą niszczyć krętki. Pewne postacie boreliozy wywołują symptomy w okolicy stawowej, natomiast inne dotyczą stanów neurologicznych. Pojawiają się również różnego rodzaju zmiany skórne.
Borelioza objawia się między innymi:- sztywnością karku,
- nudnościami i wymiotami,
- upośledzeniem słuchu,
- psychozą,
- padaczką.
Choroba z Lyme atakuje również nerwy twarzowe odpowiedzialne za prawidłową mimikę – w tym przypadku chory może mieć problemy z zamknięciem powieki czy opadającym kącikiem ust.
Przy neuroboreliozie możliwe jest również naruszenie nerwów odpowiedzialnych za prawidłowe widzenie, częstym objawem może być więc nadwrażliwość na światło i przemijające zaburzenia wzroku.
Podstawową metodą leczenia boreliozy jest terapia antybiotykowa. Ta jednak, w przypadku długotrwałej choroby, może okazać się niewystarczająco skuteczna: krętki borelii lokują się w głęboko osadzonych tkankach, gdzie stają się trudne do zwalczenia. Dodatkowo, są mikroorganizmami, które cechuje umiejętność szybkiego oczyszczania się z toksyn. Udowodniono, że zabiegi w komorze hiperbarycznej skutecznie wspierają leczenie boreliozy. Tlen jest silnym środkiem bakteriobójczym. Beztlenowe wirusy, bekterie i grzyby nie są w stanie przetrwać w środowisku wzbogaconym o tlen.
Połączenie tych efektów tlenoterapii powoduje, że organizm skuteczniej zwalcza i eliminuje bakterię Borrelia burgdorferi (podawanie tlenu pod ciśnieniem wzmacnia organizm w tym okresie, a jednocześnie usprawnia przedostawanie się leków do bakterii).
Terapia tlenowa redukuje stany zapalne, łagodzi lub eliminuje objawy przewlekłej infekcji. Jeśli pozwolimy, aby większe ilości tlenu przeniknęły do obszarów ubogich w tlen, odczujemy ulgę przy wielu pospolitych dolegliwościach, ponieważ tlen umożliwia organizmowi przeprowadzenie procesów tlenozależnych dzięki dostarczaniu tego gazu bezpośrednio do krwi, osocza i płynu mózgowo-rdzeniowego.
BOLERIOZA
STOMATOLOGIA i IMPLANTOLOGIA
Tlen jest podstawowym warunkiem życia. Pomaga we wzroście i rozwoju człowieka. Wspomaga gojenie ran poprzez proliferację naczyń i namnażanie komórek. Tlenoterapia hiperbaryczna jest definiowana jako podanie 100% tlenu pacjentowi, który został umieszczony w komorze, w której panuje ciśnienie większe niż jedna atmosfera na poziomie morza.
Tlenoterapia hiperbaryczna to dynamicznie rozwijająca się metoda leczenia w różnych dziedzinach stomatologii.
W stomatologii stosuje się tlenoterapię hiperbaryczną w:- osteoradionekrozji
Osteoradionekroza to poważne powikłanie żuchwy występujące po radioterapii głowy i szyi. Pacjenci poddawani są tlenoterapii hiperbarycznej, aby zapobiec martwicy kości po ekstrakcji u napromienianych pacjentów. Martwica występuje, ponieważ po radioterapii ukrwienie jest upośledzone. Osteoradionekroza charakteryzuje się hipokomórkowością, niedokrwieniem i niedotlenieniem. Ze względu na zwiększone ciśnienie tlenu i ukrwienie dochodzi do angiogenezy i wzmożonego gojenia się niedotlenionych ran. Prowadzi to do skutecznego leczenia kości szczęki dotkniętej osteoradionekrozą.
- zapalenie kości i szpiku szczęk
Zapalenie kości i szpiku jest przewlekłą, niereagującą na leczenie infekcją kości wywoływaną przez bakterie, które mogą pozostawać w stanie uśpienia przez lata. Leczeniem zapalenia kości i szpiku jest oczyszczenie chirurgiczne i profilaktyka antybiotykowa. Głównym powikłaniem w zapaleniu kości i szpiku jest obecność bariery między gospodarzem a infekcją. Tą barierą może być ropienie, martwicze kości, ale może ona ograniczać działanie układu odpornościowego gospodarza. W opornym zapaleniu kości i szpiku do makroskopowego usunięcia martwiczej kości stosuje się antybiotyki, które są stosowane do niszczenia drobnoustrojów w tkankach miękkich wokół miejsc infekcji i operacji. Jednak tlenoterapia hiperbaryczna ma na celu poprawę odpowiedzi gospodarza i uczynienie środowiska bardziej sprzyjającym działaniu komórek zapalnych.
- agresywne zapalenie przyzębia
Komara hiperbaryczna może hamować wzrost poddziąsłowych bezwzględnych beztlenowców, fakultatywnych beztlenowców i Bacteroides melaninogenicus, promując w ten sposób gojenie przyzębia, co może pomóc w leczeniu agresywnego zapalenia przyzębia
- terapia wspomagająca umieszczanie implantów w naświetlanych szczękach
Implanty dentystyczne stanowią alternatywę dla wymiany zębów. Implanty dentystyczne są wprowadzane bezpośrednio w kość, która zastępuje brakujące zęby. Sąsiednia kość wokół implantu powinna dobrze wtopić się w powierzchnię implantu, tworząc nową kość. Ale u osoby, która już przeszła radioterapię, implant prawdopodobnie się nie powiedzie, ponieważ po napromieniowaniu upośledzone jest tworzenie kości. Tlenoterapia hiperbaryczna stymuluje efektywne tworzenie kości i wzmacnia mechanizm obronny gospodarza.
Ponadto, tlenoterapia hiperbaryczna:- wpływa na zmniejszoną produkcję toksyn bakteryjnych,
- pomaga zabić bakterie beztlenowe – przyczynę najgorszych zakażeń ran,
- stymuluje proces gojenia,
- redukuje obrzęki,
- zaburza metabolizm komórkowy bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych,
- skraca czas rekonwalescencji,
- wspiera proces wzrostu i podziału komórek macierzystych,
- poprawia mikrokrążenie.
STOMATOLOGIA i IMPLANTOLOGIA
ZATRUCIE TLENKIEM WĘGLA
Tlenek węgla jest gazem bezbarwnym, bezwonnym, nie drażniącym układu oddechowego. Do zatrucia tlenkiem węgla dochodzi podczas pożarów, przebywania w zadymionym pomieszczeniu, na skutek nieszczelności przewodów wentylacyjnych, niesprawności instalacji i urządzeń gazowych, a także podczas ekspozycji na spaliny pojazdów mechanicznych. Bardzo często podczas pożarów, przy wdychaniu dymu, dochodzi do równoczesnego zatrucia innymi związkami chemicznymi powstałymi podczas spalania materiałów łatwopalnych, tworzyw sztucznych i innych.
W przypadku zatrucia tlenkiem węgla szczególne istotne znaczenie dla efektywności stosowanego leczenia ma stopień wysycenia hemoglobiny tym związkiem oraz czas pomiędzy ekspozycją a rozpoczęciem terapii hiperbarycznej. Im ten czas jest krótszy, a poziom hemoglobiny tlenkowej niższy, tym większe są szanse pacjenta na przeżycie oraz wyzdrowienie bez trwałych uszkodzeń poszczególnych narządów, w tym zwłaszcza ośrodkowego układu nerwowego.
Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu pacjentów zatrutych tlenkiem węgla pozwala na:- zmniejszenie nasilenia odległych zaburzeń neurologicznych,
- zmniejszenie ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca i nagłego zatrzymania krążenia,
- ograniczenie nawrotu objawów zatrucia,
- skrócenie czasu leczenia.
- poprawia mikrokrążenie,
- stymuluje angiogenezę,
- stymuluje neurogenezę
- redukuje hipoksję,
- redukuje stan zapalny,
- oczyszcza organizm z toksyn,
- zmniejsza ból,
- zmniejsza stres, uspokaja,
- pobudza do życia uśpione rejony i komórki mózgu,
- sprzyja odbudowie bariery krew-mózg,
- zwiększa tworzenie komórek macierzystych,
- wspomaga zdolność białych krwinek do usuwania bakterii.
ZATRUCIE TLENKIEM WĘGLA
ALERGIE
Aby organizm prawidłowo funkcjonował, potrzebuje tlenu. Gdy tlen dostaje się w dużych ilościach do komórek, działa jak silnik turboodrzutowy, ponieważ sprawia, że ściany komórek otwierają się szeroko, co umożliwia samemu tlenowi wniknięcie do środka oczyszczanie z toksyn. Wraz z tlenem dostarczamy do naszego organizmu życiodajną siłę i energię oraz oczyszczamy się. Leczenie tlenem ma fundamentalne znaczenie, ponieważ korzystamy z najbardziej podstawowego składnika życia, którego nieustannie potrzebujemy.
Do najważniejszych rezultatów tlenoterapii należy stymulacja procesów regeneracyjnych. Dzięki odpowiedniemu dotlenieniu skóra lepiej radzi sobie ze zmianami takimi jak wysypki, łuszczenie czy rumień. Po tlenoterapii hiperbarycznej obrzęki i zaczerwienienia znikają w krótszym czasie. Prócz tego skóra jest w stanie szybciej odbudować się po zwalczeniu tych dolegliwości. Szczególnie istotne znaczenie ma to w przypadku leczenia pacjentów z atopowym zapaleniem skóry. Dochodzi również do intensywnego namnażania się komórek macierzystych. Prócz tego powstają nowe naczynia włosowate, poprawia się mikrokrążenie. Dzięki tlenoterapii następuje wzmożona produkcja kolagenu i elastyny, które przyśpieszają gojenie się ran.
Trzeba mieć na uwadze, że tlenoterapia hiperbaryczna jest metodą wpomagającą wiele schorzeń. Fizjologia tlenu, to podstawa życia wraz z innymi strukturalnymi substancjami takimi jak: woda, węgiel, wodorowęglan, dwutlenek węgla, magnez, siarka oraz wiele innych ważnych składników, takich jak: jod, selen, wszystkie podstawowe aminokwasy i tak dalej. Aby żyć w zdrowiu, potrzebujemy wszystkich tych podstawowych, życiodajnych elementów, a niedobór nawet jednej witaminy sprawia, że jesteśmy poważnie chorzy.
ALERGIE
PRZEWLEKŁE STANY ZAPALNE o RÓŻNYM PODŁOŻU
Zapalenie jest częścią złożonej reakcji biologicznej tkanek naczyniowych na szkodliwe bodźce, takie jak patogeny, uszkodzone komórki lub czynniki drażniące. Zapalenie jest próbą ochrony organizmu w celu usunięcia szkodliwych bodźców i zainicjowania procesów gojenia. Zpalenie nie jest synonimem infekcji, nawet w przypadku, gdy zapalenie jest powodowane przez infekcje. Chociaż infekcja wywoływana jest przez mikroorganizmy, zapalenie jest jedną z reakcji na patogeny. Zapalenie jest prawidłowym i ważnym procesem przeprowadzanym w naturalny sposób przez nasz organizm. Pomaga pozbyć się niechcianych bakterii i innych agresorów. Wspiera również organizm w oczyszczaniu z martwych komórek powstałych w wyniku urazów lub infekcji. Jednakże przewlekłe zapalenie może powodować raka.
Zapalenie nie przebiega samoczynnie. Jest to reakcja organizmu na wiele podrażnień związanych ze współczesnym trybem życia, takich jak: palenie, brak aktywności fizycznej, wysokotłuszczowe i wysokokaloryczne posiłki oraz wysoko przetworzona żywność. Odwodnienie i nadmierne spożycie cukru są dwiema najbardziej podstawowymi przyczynami zapalenia, które ostatecznie prowadzi do wielu chorób, ale podobnie rzecz się ma z niedoborami witamin i minerałów, które narastają w wyniku współczesnego sposobu odżywiania. Obecnie większość ludzi cierpi również z powodu intensywnego narażania na środki chemiczne, a nawet na promieniowanie, przy czym na liście powinien się znaleźć także stres, który odczuwamy z bardzo różnych powodów.
Użycie hiperbarii tlenowej, jako terapii wspomagającej pozwoli na skrócenie czasu leczenia. Jeżeli pozwolimy, aby większe ilości tlenu przeniknęły do obszarów ubogich w tlen, odczujemy ulgę przy wielu pospolitych dolegliwościach, ponieważ tlen umożliwia organizmowi przeprowadzenie procesów tlenozależnych dzięki dostarczaniu tego gazu bezpośrednio do krwi, osocza i płynu mózgowo-rdzeniowego.
Ponadto, tlenoterapia hiperbaryczna:- zmniejsza stan zapalny,
- unieszkodliwia szkodliwe bakterie i wirusy, leczy zapalenie wątroby, kandydozę (przerost drożdżaków), infekcje pasożytnicze i mytotoksykozę,
- oczyszcza, zmniejsza ilość toksyn pochodzących ze środowiska,
- poprawia krążenie krwi w kierunku naczyń włosowatych, zmniejsza lepkość krwi i rozdziela czerwone krwinki, wspiera przy leczeniu chorób naczyń obwodowych i arytmii,
- poprawia wydolność płuc i zdolność czerwonych krwinek do przenoszenia tlenu do innych tkanek,
- wspomaga procesy przeciwstarzeniowe poprzez zwiększenie ilości dostarczanego tlenu do komórek, tkanek i narządów,
- zmniejsza ból, rozluźnia zmęczone mięśnie,
- zmniejsza stres i wypalenie zawodowe, uspokaja
- zapobiega niedotlenieniu tkanek – zgorzel, cukrzyca, infekcje,
- przyśpiesza procesy metaboliczne,
- zwiększa produkcję kolagenu,
- zwiększa tworzenie komórek macierzystych.
Korzyści ze zmniejszenia stanu zapalnego dzięki tlenoterapii hiperbarycznej są natychmiastowe i długoterminowe. Z właściwym poziomem tlenu twoja skóra będzie wyglądała młodziej, stawy będą mniej boleć, odzyskasz chęć do życia, a przede wszystkim inne dolegliwośći będą zanikać.
PRZEWLEKŁE STANY ZAPALNE o RÓŻNYM PODŁOŻU
CHIRURGIA OGÓLNA i CHIRURGIA PLASTYCZNA
Ingerencja z zakresu medycyny estetycznej, zabieg chirurgiczny, czy też poważna operacja, służąca poprawie naszego zdrowia wymagają od nas pewnego przygotowania w celu zmniejszenia ryzyka powikłań pooperacyjnych. Przygotowanie to polega na właściwym odżywieniu pacjenta na poziomie komórkowym, aby były one w stanie poradzić sobie ze zmianami spowodowanymi operacją –anestezją, transfuzją krwi, środkami przeciwbólowymi, antybiotykami.
Po przebytych zabiegach mogą pojawić się powikłania pooperacyjne, należą do nich: zakażenia, obrzęki, niedokrwienie, martwica, niedowłady. Podstawą wystąpienia tych powikłań jest najczęściej niedotlenienie tkanek. Uszkodzona tkanka na różnej głębokości cierpi z jednej strony z powodu ingerencji chirurgicznej, a z drugiej z powodu braku dostępu tlenu, który spełnia funkcje regenerujące. Brak tlenu uniemożliwia szybki powrót do zdrowia, ponieważ bez niego wszystkie tkanki i komórki tracą siłę do metabolizmu. Wiele zarazków, które mamy w sobie, pozostaje uśpionych do momentu, kiedy zmniejsza się ilość tlenu.
Wtedy stają się aktywne i uwalniają się, aby wyrządzić szkody w organizmie. Nasz układ odpornościowy potrzebuje tlenu, aby energia była efektywnie wykorzystywana, podobnie jak każdy inny układ w ciele. Jeśli poziom napięcia komórkowego, pH i tlenu spadają, układ odpornościowy traci swoją moc, a patogeny rosną w siłę, więc ważna jest szybka reakcja, szczególnie w przypadkach poważnych, nagłych sytuacjach, gdy nie pozostaje zbyt wiele czasu na interwencję lekarzy.
Tlenoterapia hiperbaryczna pomaga zminimalizować ryzyko powikłań i skraca czas rekonwalescencji poprzez:- ośmiokrotny wzrost komórek macierzystych, które wykazują zdolność regeneracji,
- przyśpieszenie regeneracja nabłonka,
- pobudzenie i przyspieszenie naturalnych procesów leczenia ran,
- zwiększenie aktywność granulocytów, które wykazują zdolność niszczenia bakterii,
- stymulację fibroblastów, które odpowiedzialne są za syntezę m.in. kolagenu i elastyny, czyli włókien zapewniających elastyczność skórze,
- stymulację aktywności leukocytów i nie dopuszczenie do powstania infekcji,
- zwiększenie utlenowania i przepływu krwi w tkankach niedotlenionych,
- tworzenie nowych naczyń krwionośnych (angiogeneza),
- przyspieszenie wydalanie toksyn i poprawę metabolizmu całego ciała,
- zmniejszenie stanu zapalnego.
Tlenoterapia hiperbaryczna jest terapią wspomagającą przed zabiegami, a także w procesie regeneracji pooperacyjnej.
CHIRURGIA OGÓLNA i CHIRURGIA PLASTYCZNA
ANEMIA
Anemia to choroba, która rozwija się, gdy czerwone krwinki, które przenoszą krew do tkanek, są albo za mało liczne, albo w jakiś sposób uszkodzone. Chociaż wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, łagodne anemie są stosunkowo powszechne, szczególnie u młodych, dorosłych kobiet w okresie menstruacji. Wiele czynników może powodować obniżenie poziomu tlenu we krwi.
Obniżenie poziomu tlenu mogą powodować następujące czynniki związane ze stylem życia i warunkami środowiskowymi:- zakwaszenie,
- alkohol (jedna cząska alkoholu zabija 3 cząstki tlenu),
- nowotwory,
- leki (wszystkie rodzaje),
- rezległe oparzenia,
- szczepienia,
- infekcje,
- zatrucia,
- brak aktywności fizycznej,
- obciążenie psychiczne,
- hałas,
- palenie,
- obciążenia fizyczne (boks, maratony biegowe, podnoszenie ciężarów, cykle wytrzymałościowe),
- uboga dieta,
- szybkie, płytkie oddychanie (brak oddychania brzusznego),
- urazy,
- podróże (w celach biznesowych i dla rozrywki),
- operacje chirurgiczne.
Osoba cierpiąca na anemię jest senna, osłabiona, rozdrażniona, nie może się na niczym skupić. Skóra jest blada, przesuszona, włosy stają się łamliwe i wypadają. Osoba cierpiąca na anemię zaczyna podejrzewać u siebie depresję. Nie można bagatelizować tych objawów, gdyż nieleczona anemia może być groźna dla serca i mózgu. Kluczową rolę odgrywa tutaj hemoglobina, która przenosi tlen do wszystkich komórek ciała, a tym samym do narządów. Oprócz standardowego leczenia bardzo pomocna okazuje się tlenoterapia hiperbaryczna.
Terapia tlenowa pozwala pokonać antyoksydacyjne mechanizmy obronne organizmu oraz zdolność do uwalniania wolnych rodników, przyśpiesza metabolizm i przeciwdziała niskiemu poziomu tlenu, która prowadzi do spowalniania aktywności komórek i stresu oksydacyjnego. Ponadto tlenoterapia może zwiększyć wydajność hemoglobiny przy transportowaniu tlenu w organizmie, poprawić przepływ krwi poprzez pomoc przy zachowaniu elastyczności błon komórkowych oraz oczyścić i zwalczyć infekcje poprzez niszczenie bakterii, wirusów, pasożytów i grzybów, które rozwijają się w środowisku o małej zawartości tlenu. Wzrost poziomu tlenu w organizmie pomaga eliminować toksyny i przywraca komórkom zdrowie. Poprawia działanie układu odpornościowego oraz przyśpiesza procesy leczenia. Po sesji w komorze hiperbarycznej odczuwa się przypływ dodatkowej energii oraz wzrost zdolności umysłowych i koncentracji.
ANEMIA
ORTOPEDIA i REUMATOLOGIA
Tlenoterapia hiperbaryczna wpływa korzystnie na przebieg procesów metabolicznych i regeneracyjnych zachodzących w tkance kostnej, chrząstce oraz w mięśniach szkieletowych.
Zapalenie kościZapalenie kości stanowi trudny problem terapeutyczny, którego najczęstszą przyczyną jest infekcja w przebiegu złamań kości (głównie podudzia). Zakażenie kości podudzia może prowadzić do ich skrócenia, deformacji, zbliznowacenia, a w ostateczności do amputacji kończyny. W przypadku leczenia zakażeń powikłanych i opornych na rutynowe leczenie, po operacyjnym oczyszczaniu rany z tkanek martwiczych często konieczne jest pokrycie ubytku tkankowego płatami skórnymi, a w ostateczności niezbędny jest radykalny zabieg operacyjny i stabilne zespolenie zewnętrzne. W tych przypadkach znaczącą rolę może również odegrać zastosowanie jako leczenia wspomagającego hiperbarycznej terapii tlenowej, która powoduje zwiększenie ilości tlenu rozpuszczonego fizycznie w osoczu i poprawę przepływu krwi w uszkodzonych kończynach, a w konsekwencji wzrost ciśnienia tlenu w kościach i otaczających tkankach miękkich prowadzący do pobudzenia aktywności makrofagów i fibroblastów i nasilenie angiogenezy z następowym ustępowaniem procesu zapalnego i przyśpieszeniem procesu gojenia. Ponadto hiperbaria tlenowa wykazuje efekt bakteriobójczy zwłaszcza w przypadku bakterii beztlenowych stanowiących częsty czynnik etiologiczny pourazowych zakażeń kości.
Reumatoidalne i zwyrodnieniowe choroby stawówU chorych poddanych działaniu tlenu hiperbarycznego stwierdzono istotną poprawę parametrów klinicznych (zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych oraz obrzęku stawów kolanowych i stawów dłoni), a także spowolnienie procesu destrukcji stawów oceniane na podstawie badań ultrasonograficznych (pomiar wielkości wysięku, nadżerek i osteofitów, szerokości szpary stawowej oraz grubości błony maziowej i warstwy chrzęstnej). Korzystny efekt hiperbarycznej terapii tlenowej potwierdzono u pacjentów z uogólnionymi objawami reumatoidalnego zapalenia stawów pod postacią zespołu Raynauda, owrzodzeń troficznych, zapalenia tętniczek paliczków oraz polineuropatii niedokrwiennej.
Urazy sportoweW trakcie uprawiania sportu, zarówno wyczynowo, jak i w sposób rekreacyjny często dochodzi do uszkodzeń tkanek miękkich. U wyczynowych sportowców z urazami mięśniowymi kończyn dolnych powstałymi w trakcie zawodów lekkoatletycznych zastosowanie hiperbarii tlenowej powodowało wyraźne skrócenie czasu powrotu do pełnej sprawności ruchowej. Terapię hiperbaryczną stosowano łącznie z zabiegami fizykoterapeutycznymi i rehabilitacyjnymi uzyskując skrócenie czasu trwania dolegliwości oraz znaczne obniżenie kosztów leczenia tych schorzeń.
Ponadto skuteczność hiperbarycznej terapii tlenowej udokumentowano również w przypadku:- zespołu cieśni nadgarstka,
- fibromialgii (długotrwały, wieloogniskowy ból tkanek miękkich),
- osteoporozy,
- osteochondrozy,
- rozległych urazów kości i tkanek miękkich kończyn,
- leczenia złamań kości.
ORTOPEDIA i REUMATOLOGIA
GINEKOLOGIA i POŁOŻNICTWO
Komora hiperbaryczna tworząc środowisko zwiększonego ciśnienia, powoduje większą absorpcję tlenu do organizmu, pobudza szpik kostny do produkcji komórek macierzystych, dzięki temu jest ich w krwiobiegu do 8 razy więcej niż w normalnych warunkach, szybciej dochodzi do wyleczenia ran i mikrourazów oraz zwalczania stanów zapalnych. Tlen zostaje dostarczony nawet do najdalszych komórek ciała. Dodatkowo hiperbaria doprowadza do silnej detoksykacji, ale też po prostu pomaga oczyścić organizm z toksyn.
Z punktu widzenia zalet, jakie niesie terapia HBOT jest mnóstwo. Należą do nich:- poprawa wydolność organizmu,
- przyspieszony metabolizm,
- przyspieszona regeneracja po wysiłku,
- redukcja tzw. zakwasów,
- niwelowanie obrzęków,
- wzmocnienie systemu odpornościowego,
- poprawa aktywności komórek kościotwórczych,
- ablokowanie aktywności bakterii i grzybów,
- przyspieszenie procesów gojenia się,
- poprawia swobodę ruchu,
- znaczne zmniejszenie opuchlizn,
- tworzenie nowych naczyń włosowatych,
- zwiększenie produkcji kolagenu,
- zwiększenie produkcji i siły białych krwinek.
GINEKOLOGIA i POŁOŻNICTWO